Extreme beschuldigingen werken niet meer, omdat ze hun kracht verliezen en te vaak en te absurd gebruikt worden. Tegenwoordig is het pedo-verwijt een godwin: okgroomer.
Als iedereen een pedo is, raakt de taal waarmee we over kindermisbruik praten uitgehold
Lisa Bouyeure VK
10 februari 2023
Op een dag merkte ik dat de complottheorieën zich ook een weggetje mijn brein in hadden gebaand. De fotocollages waren tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen zo vaak voorbijgekomen dat ik mezelf, bij het zoveelste knip-en-plakwerkje van Joe Biden die griezelig dicht bij allerlei kinderen komt, op enige achterdocht betrapte. Handen op schouders, neuzen in haren, een kusje hier, een omhelzing daar. Een roodharige meisje dat bedremmeld naar de grond staart als Biden iets in haar oor fluistert. Hm, was dit niet toch een klein beetje verontrustend? Een jongetje dat ogenschijnlijk door Biden bij de keel wordt gegrepen, dan weer die hand om het kruis van een baby gevouwen. Net de verkeerde aanrakingen, het ongemak bij zijn onderwerpen van liefkozing. Ja, hoe zat dit eigenlijk?
Gelukkig hoef je niet gepromoveerd te zijn in googelen om te ontdekken dat de beelden met grof geweld uit hun context zijn getrokken en met zijn allen op een smeulende hoop zijn gekwakt. Het jongetje werd natuurlijk niet echt bij zijn keel gegrepen, maar eerder onder de kin vastgepakt. Het ging bovendien om Bidens kleinzoon tijdens de uitvaart van diens vader, Bidens oudste zoon die op 46-jarige leeftijd overleed aan een hersentumor. En werden baby’s niet sowieso vaak tussenbeens opgetild?
Erg lang duurde mijn argwaan dan ook niet. Een minuutje, misschien zelfs maar dertig seconden. Maar confronterend was het wel. Bidens politieke tegenstanders, van toenmalig president Trump tot twitteraars met gebruikersnamen als @Pedo-in-Chief, hadden hem zo vaak voor pedo uitgemaakt dat de suggestie ook voor mij enigszins plausibel was gaan lijken. Waar rook is, is vuur. Toch? En waar onophoudelijk pedo wordt geroepen, vlijt iemand zich ongetwijfeld te vrijpostig tegen kinderen aan.
Inmiddels zou je er een dagtaak aan hebben om elke pedofiliebeschuldiging op sociale media serieus te nemen. Waar online discussies voorheen vaak uitliepen op een Hitler-vergelijking, de zogeheten Wet van Godwin, is nu het pedoverwijt de ultieme beslechting van een geschil (#okgroomer). De pedo-oogst van deze week, als we Twitter moeten geloven (wat we natuurlijk nooit moeten doen): Johan Derksen, Jesse Klaver, Sigrid Kaag, eigenlijk iedereen van D66, Tom Hanks, Steven Spielberg en president Zelensky. Dan hebben we nog de journalisten, de progressieven, iedereen met een van de norm afwijkende genderidentiteit of seksuele geaardheid, en natuurlijk die arme kinderboekenschrijver. Donald Trump suggereerde woensdag op zijn platform Truth Social, smaakvol als altijd, dat zijn republikeinse opponent Ron DeSantis (‘Ron DeSanctimonious’) schoolmeisjes met alcohol zou hebben bedwelmd om zich aan ze te kunnen vergrijpen.
Het komt deels voort uit de complotten van QAnon, waarvan de aanhangers geloven dat de wereld wordt geleid door een pedofiele elite die aan ritueel kindermisbruik doet, en ook anti-lhbti-sentimenten spelen een grote rol. Maar termen als ‘pedo’ en ‘groomer’ zijn geëvolueerd tot alledaagse scheldwoorden voor iedereen die aan de verkeerde kant van het politieke spectrum staat, in de traditie van ‘deuger’, ’snowflake’ of ‘zitplasser’.
Het Amerikaanse nieuwsplatform Salon waarschuwde vorig jaar al dat het veelvuldige gescheld er onder andere voor zorgt dat echte slachtoffers van pedofilie minder snel geloofd zullen worden. The New York Times publiceerde een paar weken later een opiniestuk van een vrouw die als 5-jarige werd misbruikt. Kinderen kunnen niet terugvechten, schreef ze, dus woorden zijn voor hen de manier om zich in veiligheid te brengen. Het is daarom belangrijk dat we de taal waarmee we over kindermisbruik praten niet nog verder uithollen.
Goddank barst het online van de mensen die luidruchtig om het welzijn van kinderen geven, dus misschien kan dit direct door hen worden opgepakt. Als er tenminste niet nét een schrijver met de dood bedreigd moet worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten