maandag 13 september 2021

Confectie antwoorden versus haute couture taalgebruik

 Naar aanleiding van Terkourafi 2019



Het doel van VT-pragmatics moet zijn leren hoe natives omgaan en reageren op bepaalde routinegebeurtenissen (minimal contexts). Wat er dan ontstaat zijn 'ready-made' linguistic solutions.

Dit roept het idee op van taal als confectie, of als pret a porter. Het is al gestikt, je past het net, of het is te groot, of te klein. Als kleren.

Terwijl taalkundigen, vooral beschrijvende, of kwalitatief georienteerde, de voorkeur geven aan Haute Couture taal. Taal die zelden gedragen wordt, of alleen in bijzondere gelegenheden, taal die door bijzondere makers gemaakt en gedragen wordt door mannequins, niet de echte mensen. 

Ik bestudeer: prĂȘt a porter.

The Pope implicature

 Is the Pope catholic?



Een vraag met een vraag beantwoorden als antwoord.

De implicatuur is: dit is een domme vraag. Natuurlijk is de paus katholiek. Dus jouw vraag is ook een opendeurtje. Omdat het antwoord op vraag 2 evident is, is dat het antwoord op jouw vraag: dat antwoord is ook evident. Dus dat kun je zelf vinden. Je had de vraag niet hoeven stellen.

Hoe gaat dit met Grice? Relevantie wordt geschonden (want geen antwoord en toch een antwoord).

Maar hoe verhoudt dit zich tot de Knoflook-implicatuur.

- Is Europa belangrijk? 

- Natuurlijk. En van knoflook ga je lekker ruiken.


Hier: ook relevantie, maar ook kwaliteit. Het is geen vraag.

 

Interculturele competentie bestaat niet

 Interculturele competentie bestaat niet.

Zie ook Kecskes 2014: 61: 'The reason I do not support the distinction between pragmatic competence and intercultural communicative competence is that is it s almost impossible to draw a dividng line between them'

Zie ook: Chang and Haugh 2017