pluriculturaliteit en CEFR

 Michael Chandelier,

Frepa

Rutte biedt excuses aan voor slavernijverleden

 Rutte biedt

excuses aan. Hier analyse van de speech in VK

'Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten. En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi. Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend. Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden. Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid. Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu. En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien.

(...)

Tot 1814 werden ruim 600 duizend tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren. De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen. Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld. Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie. In Azië werden tussen de 660 duizend en ruim 1 miljoen mensen - we weten het niet eens precies - verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.

De getallen zijn onvoorstelbaar. Het menselijk leed dat erachter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder. Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur. En dus geen maat op onrecht en pure angst. We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen. We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht. Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht. En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag. We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.

(...)

Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren. En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863 in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken. De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang.

(...)

Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht - in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat. Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats. En daardoor ook een verandering in het denken.

Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt - daar wil ik open over zijn. Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest. Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt. Maar ik had het mis.

Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu. In racistische stereotypen. In discriminerende patronen van uitsluiting. In sociale ongelijkheid. En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien. Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden. Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij. Maar het klopt ook dat de Nederlandse staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan.

En dus kunnen we niet voorbijgaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.

(...)

Hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden? Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen. Met alle emoties die daarbij horen. Met alle beladenheid.

We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen. En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund. Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen. We moeten met elkaar stappen vooruitzetten. We moeten met elkaar verder komen.

Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is. En dat gesprek begint met erkenning. Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan. Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname.

Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft.

En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen. Deze woorden.

Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd.Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld.Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier.En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan.Today I apologize.Awe mi ta pidi diskulpa.Tide mi wani taki pardon.

Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina's die ons - levend in de 21e eeuw - met verbijstering en afschuw vervullen. En met diepe schaamte. Die pagina's wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling. We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien.'

AANBEVELING

Hier komt premier Rutte direct tegemoet aan een van de belangrijkste aanbevelingen van de Dialooggroep Slavernij uit 2021. Die hechtte veel waarden aan de erkenning dat de gevolgen van het slavernijverleden nog altijd voelbaar zijn.

INZICHT

In 2020 nog vond Rutte excuses niet nodig. 'Excuses dragen het risico met zich mee dat ze tot verdere polarisatie leiden. Er is nog geen enkele regering op de wereld geweest, zover ik weet, die over is gegaan tot excuses.'

KRITIEKPUNT

Hier gaat Rutte in op een van de voornaamste kritiekpunten van tegenstanders van excuses: hoe kun je excuses maken voor iets waar je zelf niet bij was? Daarom benadrukt Rutte dat het gebaar komt van de Nederlandse staat, die er destijds al wel was en dus wél verantwoordelijk is.

ANTON DE KOM

De Surinaamse schrijver Anton de Kom werd in 2020 opgenomen in de Canon van Nederland, ten koste van oud-premier Willem Drees. De Kom (1898-1945) deed onderzoek naar de geschiedenis van Suriname maar werd daarbij voortdurend lastiggevallen door de koloniale autoriteiten in Suriname, die hem als 'communistische agitator' zagen. In 2021 vroeg de Tweede Kamer om eerherstel voor De Kom.

EERHERSTEL

Het was een van de verzoeken vooraf vanuit de gemeenschappen der nazaten: noem de namen van de mensen om wie het gaat. Tula leidde een slavenopstand in 1795 op Curaçao en werd geëxecuteerd door Nederland. Maandag kondigde het kabinet officieel eerherstel aan.

High School Debate at 350 wpm - Wired

en hier nogmaals

anne frank en de ballpoint

 

 

 

Anne Frank uitvinder van de ballpen

werd er op maandag 6 februari om 21.15 uur op het moderne deel van het Anne Frank Huis geprojecteerd met een laser.

In het dagboek zijn aantekeningen met balpen gevonden.

De balpen werd pas na de oorlog uitgevonden

AF werd aan het eind van de oorlog vermoord

Het kan dus niet waar zijn, dat AF in haar dagboek met balpen heeft geschreven.

Het dagboek is een fraude,

AF heeft nooit bestaan/is geen slachtoffer (holocaust ontkenning)  OF  AF heeft de balpen uitgevonden.

Door het laatste te schrijven, als evident onware uiting, ironisch, suggereer je het eerste.

Bijzonder: de LL in balpen, dat schrijven we zo al 50 jaar niet meer

Bijzonder: de gemiddelde lezer zal niet begrijpen wat hier staat.

Maar wacht effe. Wat stond er nou? Op deze foto, van NI-Times, staat het zonder dubbel L

Pedo, groomer, deuger, snowflake, zitplasser

 Extreme beschuldigingen werken niet meer, omdat ze hun kracht verliezen en te vaak en te absurd gebruikt worden. Tegenwoordig is het pedo-verwijt een godwin: okgroomer.

Als iedereen een pedo is, raakt de taal waarmee we over kindermisbruik praten uitgehold

Lisa Bouyeure VK

10 februari 2023

Op een dag merkte ik dat de complottheorieën zich ook een weggetje mijn brein in hadden gebaand. De fotocollages waren tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen zo vaak voorbijgekomen dat ik mezelf, bij het zoveelste knip-en-plakwerkje van Joe Biden die griezelig dicht bij allerlei kinderen komt, op enige achterdocht betrapte. Handen op schouders, neuzen in haren, een kusje hier, een omhelzing daar. Een roodharige meisje dat bedremmeld naar de grond staart als Biden iets in haar oor fluistert. Hm, was dit niet toch een klein beetje verontrustend? Een jongetje dat ogenschijnlijk door Biden bij de keel wordt gegrepen, dan weer die hand om het kruis van een baby gevouwen. Net de verkeerde aanrakingen, het ongemak bij zijn onderwerpen van liefkozing. Ja, hoe zat dit eigenlijk?

Gelukkig hoef je niet gepromoveerd te zijn in googelen om te ontdekken dat de beelden met grof geweld uit hun context zijn getrokken en met zijn allen op een smeulende hoop zijn gekwakt. Het jongetje werd natuurlijk niet echt bij zijn keel gegrepen, maar eerder onder de kin vastgepakt. Het ging bovendien om Bidens kleinzoon tijdens de uitvaart van diens vader, Bidens oudste zoon die op 46-jarige leeftijd overleed aan een hersentumor. En werden baby’s niet sowieso vaak tussenbeens opgetild?

Erg lang duurde mijn argwaan dan ook niet. Een minuutje, misschien zelfs maar dertig seconden. Maar confronterend was het wel. Bidens politieke tegenstanders, van toenmalig president Trump tot twitteraars met gebruikersnamen als @Pedo-in-Chief, hadden hem zo vaak voor pedo uitgemaakt dat de suggestie ook voor mij enigszins plausibel was gaan lijken. Waar rook is, is vuur. Toch? En waar onophoudelijk pedo wordt geroepen, vlijt iemand zich ongetwijfeld te vrijpostig tegen kinderen aan.

Inmiddels zou je er een dagtaak aan hebben om elke pedofiliebeschuldiging op sociale media serieus te nemen. Waar online discussies voorheen vaak uitliepen op een Hitler-vergelijking, de zogeheten Wet van Godwin, is nu het pedoverwijt de ultieme beslechting van een geschil (#okgroomer). De pedo-oogst van deze week, als we Twitter moeten geloven (wat we natuurlijk nooit moeten doen): Johan Derksen, Jesse Klaver, Sigrid Kaag, eigenlijk iedereen van D66, Tom Hanks, Steven Spielberg en president Zelensky. Dan hebben we nog de journalisten, de progressieven, iedereen met een van de norm afwijkende genderidentiteit of seksuele geaardheid, en natuurlijk die arme kinderboekenschrijver. Donald Trump suggereerde woensdag op zijn platform Truth Social, smaakvol als altijd, dat zijn republikeinse opponent Ron DeSantis (‘Ron DeSanctimonious’) schoolmeisjes met alcohol zou hebben bedwelmd om zich aan ze te kunnen vergrijpen.

Het komt deels voort uit de complotten van QAnon, waarvan de aanhangers geloven dat de wereld wordt geleid door een pedofiele elite die aan ritueel kindermisbruik doet, en ook anti-lhbti-sentimenten spelen een grote rol. Maar termen als ‘pedo’ en ‘groomer’ zijn geëvolueerd tot alledaagse scheldwoorden voor iedereen die aan de verkeerde kant van het politieke spectrum staat, in de traditie van ‘deuger’, ’snowflake’ of ‘zitplasser’.

Het Amerikaanse nieuwsplatform Salon waarschuwde vorig jaar al dat het veelvuldige gescheld er onder andere voor zorgt dat echte slachtoffers van pedofilie minder snel geloofd zullen worden. The New York Times publiceerde een paar weken later een opiniestuk van een vrouw die als 5-jarige werd misbruikt. Kinderen kunnen niet terugvechten, schreef ze, dus woorden zijn voor hen de manier om zich in veiligheid te brengen. Het is daarom belangrijk dat we de taal waarmee we over kindermisbruik praten niet nog verder uithollen.

Goddank barst het online van de mensen die luidruchtig om het welzijn van kinderen geven, dus misschien kan dit direct door hen worden opgepakt. Als er tenminste niet nét een schrijver met de dood bedreigd moet worden.

Anne Frank huis gebruikt voor extreem rechtse projecties

 Mevrouw in het journaal, zelf de oorlog overleefd, ik ben er nog, die erg monter vertelt dat je kunt zien dat deze mensen hoogopgeleid en vilein zijn: Anne Frank is de uitvinder van de balpen.

Refererend aan een samenzweringstheorie die beweert dat het dagboek een vervalsing is, want er komen stukjes met een balpen in voor, en die was er nog niet in de oorlog. Uiteindelijk bleek dit een deel van het dagboek te zijn dat niet echt was, en waarin een onderzoeker aantekeningen had gemaakt. Ten onrechte bij de dagboekdelen teruggevonden.

Volkskrant 11/2/23

Ernst van den Hemel, Civitas Christiana

 Ernst van den Hemel, Meerhttps://religiesamenleving.nl/article/download/11583/13137tens

Civitas christiana

Katholiek

Zwarte Piet = thuis

Aardgas

Hugo bos eikenhout

Villa 17 mensen

Verplicht moskee bezoek

Invloed Social media

Voor herstel katholieke kerk middeleeuwen 

Ophef activisme onvrede aanwakkeren heilige roomse rijk er wordt je iets afgepakt

Opstoken verontwaardiging en haat 

Ernst van den hemel

Vrouw moeder kind 

Als je dat goed combineert krijg je heel evtrimistisvh nl mee. Eerst geprobeerd met suit supply zoenende mannen.

PVV en haken uiteindelijk af

Kim veenstra